Разликата помеѓу морскиот и слатководниот се однесува на се.. но колку и да е ралзичен на изглед и двата се толку блиску што дури и запрепастува..
постојат разни типови на филтрација. Под поимот филтрација највеќе мислам на биолошката која и ни задава најголем проблем.
Повеќето светски признати имиња во оваа наука се согласни дека се потребни 10-20% зафатнина на филтерматерјалот.
Биолошкиот филтер матерјал (иако мислите дека е различен кај двата вида на аквариуми) у ствари е ист.
Рибите изпуштаат оргаски материи, храна и слуз, кој ХЕТЕРОТРОФНИТЕ бактерии го прават во амоњак/амониум.
Амоњакот/амониумот го разградува НИТРОСОМОНАС во НИТРИТ.
НИТРИТОТ НИТРОСПИРА го разградува во НИТРАТ.
И овој НИТРАТ е „отровот кој не ги убива рибите“ него анаеробни бактерии. кој се хетеротрофи а и
Azotobacter, Derxia, Beijeringeia, Azomona како и симбиоти Rhizobium.. го одвојуваат нитратот од протеински клетки и веќе може да се раздвои дел на АЗОТ дел на Кислород.
Овие бактерии сите до една им треба дупче од 15 нано метри да се населат тоест да не се движат слободно-поткрепат.
И тие дупчиња се во ЖИВИОТ КАМЕН кај морскиот, и кај сипораксот и ехеим супстрат про-то кај слатководниот (до душа постои и лава камења кој се викаат ПУМИЦЕ) а заедно сите тие со создаваат од прав при голема температура за да се создат дупчиња од 15 НМ.
Времетраењето на распаѓање од храна до нитрат се вика Циклус, тоест Азотен Циклус. А во акваристичка сврха го викаме Циклирање.
Во зависност од количината на биолошкиот матерјал што го имаме во филтерот, како и карактеристиките на филтерот, времетраењето на циклирањето може да варира.
Во тест со Рена ХП 5 и Ехеим 2080/2180 наполнети со ехеим супстрат про 40 ппм амонијак да стане нитрат во 500 литарски аквариум било потребно 19 за Рена и 14 дена за Ехеимот.
Ова нормално е на празен(не населен АК). На населен Аквариум(поради причина што нонстоп се создава амоњак) потребни се некаде околу 60 дена.
Ако правилно ја поставиме филтрацијата типовите на бактерии претходно навдени ќе се населат секаде во тие 60 дена.
Проблемот е во одржувањето на анаеробните бактерии, поради тоа што нив им треба извор на енергија за да можат да го разчленат нитратот.
Постојат значи некоку начини на давање на енергија на овие бактерии, еден е природен а друг со прехрана.
Природниот начин е така да ни биде поставен (посебен филтер) за овие бактерии директно да црпи вода од аквариум, и ситнопорозниот филтер матерјал да нема никаква препрека во смисла сунгер или филц.
Овој начин иако природен после некое време се заситува со губре и ја губи првичната намена и треба од ново да се чисти и пак да се чека долг временски период.
Брзината на овој филтер не смее да ја помине границата 1 литро ситно порозаен матерјал = 100 литра на ден. 2 литра =200 литра на ден итн..
Вториот начин е со прехрана. За вториов начин постојат и готови прозиводи кој хемиски го отстрануваат нитратот, други кој работаат на база сулфур и трети кој работаат на база на етил-алкохол.
Првите се ЗЕОВИТИ- кој веќе широко се застапени и во слатко и морски аквариуми и работат на принцип одредена литража кога ке помине низ нив тие се заситуваат и мора да ги регенерираме со сол.
Вторите се наречени Сулфур реактори во кои како извор на енергија бактериите го земаат сулфурот за да можат да го распаднат нитратот, и во реакторот се наогаат или сулфурни гранули или дени-баллс.
Третите се прехрануваат со ШЕЌЕР или ЧИСТ ЕТИЛ АЛКОХОЛ ( комерцијално продаван како ВОТКА). во третиве може да се користи ситно порозен матерјал или пак дени-балс.. и постои нормално дозирање кога ке го купиме овој готов комерцијален производ. Но ако сме љубители на типот направи сам кај мене веке 5 ден се става вотка а треба да помине некаде околу 20-тина. па овој начин ке го објаснам подетално.
Третиов начин кај морските аквариуми со жив камен можеме да го аплицираме директ.
Горе наведениве се модерни начини на отстранување на нитрат.. постојат и старовремски кој веќе сме ги подзаборавиле а тоа е .. Ситната подлога кај слатководниот во висина од 5-6 цм а кај морскиот се нарекува ДИП СЕНД БЕД и вториот со БИЛКИ(РАСТЕНИЈА)
Маната на овие е тоа што доле во подлогата се создава бактериски филм кој е изолиран од кислсород и почнува да работи како денитратор(порад површината можда и најдобар) но во процесот. заглавената храна која не отишла во филтер се распаѓа и прави амоњак, потоа од анаеробните бактерии излегуваат гасови кој се ХИДРОГЕН СУЛФАТ/ИД и МЕТАН/ЕН, а овие гасови се штетни затоа што хидроген сулфатот во допир со вода прави СУЛФУРНА КИСЕЛИНА( една од наштетните воопшто) а метанот го врзува кислородот и стои на површина на водата па ако немаме надворешен извор на воздух може да ги угуши рибите.
Вториот со растенија е поврзан со Првиот и со Осветлување. Постојат многу типови на растенија кој во природата се дифернцирале за преработка на одредени супстанции.
Елодеа (ЕГЕРИА) ДЕНСА.. Јаде амоњак како луда. Најдобар пријател во обработка на мочуришта за одгледување растенија за јадење.
Иначе се вика Бразилска ЕЛОДЕА, но за тропска вода многу минимална раслика во листовите се вика ЕГЕРИА ДЕНСА.
Валиснерија СПИРАЛИС
исто така е добар јадач на амоњак, и уствари првиот мрест на диви дискуси се случил во АК само со спиралис и тоа во далечните 1800-ти години
А добар јадач на Нитрат е
Echinodorus ranunculoides , овој ехинодорус цвета над вода
Колку ќе уништат од штетните супстанции растенијата од нивниот внес на енергија (светло), кога ке постигнеме баланс со добро светло цел ак ке ни биде стабилен и помалце ќе мењаме вода
продолжува